ماه رمضان است! چندروز تعطیلی است! برخی از مردم به هر دلیلی روزه نگرفتند و از این فرصت حداکثر استفادهشان را کردند و راهی سفر داخلی یا خارجی شدند! عدهای هم روزه هستند و راحت به اعمال عبادی خود میپردازند!
روزهای گذشته هم یکی از پرشورترین انتخابات ها برگزار شد!
دم افطار هم سریالها و برنامهها تلویزیونی و یا فضای مجازی و دید و بازدیدها، مشغولیت اصلی مردم است
اخبار هم که برنامه ثابت خانههاست؛ چه از صدا و سیما و چه از فضای مجازی! اما وقتی خبرها و تصاویر انگلیس، فرانسه، افغانستان، ترکیه، پاکستان، عراق و... را دنبال میکنم و میبینم؛ (بعد از نگرانی و دعا) خدا را شکر میکنم!
خدا را شکر میکنم که امنیت داریم! ...و چه مولایی بود امام علی(ع) که این سالها را میدید که فرمودند دو نعمت پنهان هستند؛ سلامت و امنیت!
جای شکر دارد! شکر به خاطر مردمی که در روز از دست رفتن بزرگمرد تاریخ ، که ضامن امنیتشان بود، مشغول سفر و خوشگذرانی هستند یا آرام و آسوده به زندگی روزمره و روزهداری خود میپردازند!
ما هم اینطور شکر میکنیم که باز هم خمینی در فکر و جان سربازهای قنداقهای دیروز که نسل سوم امروز هستند؛ متجلی شد؛ تا امنیت برای ما اینقدر تکراری و تبدیل عادت شود!
السلام؛
اردیبهشت سال یکهزار و سیصد و نود و دو بود که همراه یکی از دوستان راهی کردستان و اورامانات شدیم. (سفر جهت شناسایی مناطق و پیگیری کارها و هماهنگی یک سفر جهادی دانشجویی در آینده بود.) اولین بار بود که از نزدیک خلقت زیبای خداوند در ایران و کردستان زیبایش میدیدم. پس از رسیدن به سنندج و حرکت به سمت سروآباد و نهایتاً گذشتن از دزلی و درهها و دشتهای آن مسیر سرسبز و رسیدن به اورامانات، عکسهایی گرفتم که ذرهای از این زیباییها را ثبت کنم.
- دانش عکاسی بنده قطعاً در آن سال به اندازه امروز -سال نود و چهار- نبود پس اساتید و دوستان هنرمند اشتباهات را نادیده بگیرند و البته راهنمایی و نقد کنند!
- تصاویر با کیفیت را با کلیک روی عکسهای کوچک پیشنمایش مشاهده و دریافت کنید.