چهارشنبه, ۲۰ بهمن ۱۳۹۵، ۰۵:۳۴ ب.ظ
بنا به تجربه و محاسبات عقلی و مادی، بعید بود انقلابها بیش از سه دهه عمر کنند! کمرنگ شدن یا پایان عمر انقلابیها، پایان کار انقلابها تلقی میشد! یا معمول بود که خود انقلابیون، پس از موفقیت انقلابشان، بدنبال سهمخواهی میرفتند و این آغاز فروپاشی انقلابها بود.
انقلابهای زیادی را دیده و یا از آنها خواندهایم که دلیل و ماهیت یکی در آزادی تعریف میشد، یکی در اقتصاد و دیگری هم در عدالت و... اما آخرین انقلاب بزرگ تاریخ، تنها انقلابی بود که با گزارههایی اعم از همهی این شعارها و خواستهها، انقلابی دینی بود! یک انقلاب اسلامخواهانه...
آنهایی که «انقلاب اسلامی ایران» و «مردمسالاری دینی» را نفهمیدهاند، یک گوشه نشسته و مدام از کجیها، نقصها و موانعی که در هر حرکت و مسیری وجود دارد، مینالند! در حالیکه سرنوشت و ادامهی این راه و این کشور در دست مردم است! کاستیها و ضعفها هم بماند اما باید تلاش و اصلاح کنیم تا دوباره به اصول تغییرناپذیر انقلاب بازگردیم! عقل هم حکم میکند که وقتی یک عیب یا خراشی بر دیوار خانه بود، نباید به جای اصلاح و تعمیر فکر تغییر خانه باشیم!
بعد از چهل سال، تحلیلگران مرد و نامرد، درماندهاند که دیگر چه باید برای این کشور و این انقلاب اتفاق میافتاد که نیفتاده است! چرا انقلاب اسلامی ایران، در آستانهی چهل سالگی، بعد از گذشت سه دهه، با کمرنگ شدن انقلابیهایش، با تمام فشارها و ضعفها، اینهمه رویش داشته و همچنان میتازد!
علت دارد! این انقلاب چیز عجیبی است! نه آنها، نه ما و نه حتی خود انقلابیون هم، هنوز به اعماق و ریزهکاریهای انقلاب نرسیدند و نرسیدیم! این اتفاق عجیب، حالا حالاها برای اربابان دنیا، دردسرها خواهد داشت! این اول کار است!
پینوشت:
* کسی نمیگویند همه چیز خوب است و گل و بلبل! اما نق زدن، چوب لای چرخ انقلاب گذاشتن و قطار انقلاب را که در حال حرکت است به مثابه سفره دیدن و نشستن پای آن و بهرهکشی از آن هم، کار ناشیانه و ناجوانمردانهایست!
* این نوشته از دل برآمد! با برداشتهایی از بیانات رهبر انقلاب در کتاب دغدغههای فرهنگی و
گفتگویشان با جانباز سرافراز اسلام و دفاع مقدس حاج علی خوشلفظ...